Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Ως πότε παλικάρια…

Θα πάρω μια βαθιά ανάσα και θα ψιθυρίσω στον εαυτό μου μια έκφραση που αποτέλεσε για πολλούς το έναυσμα για την επανάσταση που οδήγησε στην απελευθέρωση του τότε ελληνισμού από την τουρκοκρατία... Μια επανάσταση που τελικά οδήγησε στο πρώτο ελληνικό ελεύθερο κράτος. Μας φώναζαν ραγιάδες, τον πλούτο του ελλαδικού χώρου εκμεταλλευόταν οι αφέντες βάζοντας τους Έλληνες εργάτες να δουλεύουν και πληρώνοντας του τα ελάχιστα. Τα καλυτέρα παιδιά των Ελλήνων τα έπαιρναν στη δούλεψη τους οι Τούρκοι και τα ονόμαζαν γενιτσάρους. Εκείνη την εποχή οι μόνοι που είχαν κάποια θέση εξουσίας, και κάποια μορφή πλούτου ήταν μονό όσοι είχαν συμπράξει με τον κατακτητή και είχαν συμβιβαστεί με την ιδέα ότι μια χαρά είναι ο ελληνισμός υπόδουλος εάν μπορούν αυτοί να την βολέψουν. Οι ρομαντικοί ποιητές και συγγραφείς της εποχής, προσπαθούσαν να αφυπνίσουν το γένος με ότι μέσα είχαν και κάποιοι άνθρωποι του εξωτερικού που είχαν διαβάσει για την ιστορία μας, και είχαν επισκεφτεί την Ελλάδα, έκαναν προσπάθειες και κινήσεις για να βοηθήσουν και αυτοί όπως μπορούσαν την περιβόητη αφύπνιση του γένους. Κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες για να κερδίσουν την ανεξαρτησία τους σε τοπικό επίπεδο γινόντουσαν σε τακτά διαστήματα, αλλά χαρακτηρίζονταν πρόχειρες τοπικές και ανοργάνωτες. Είχε καταφέρει για πολλά χρόνια ο κατακτητής να μας κρατάει αποσυντονισμένους, χωμένους για τα καλά στη καθημερινότητα της βιοπάλης, απαλλαγμένους από βαθύτερους προβληματισμούς για το μέλλον του γένους μας. Κάπως έτσι μας δίδαξαν στα σχολεία ότι ήταν ο υπόδουλος ελληνισμός κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας. Και τώρα θα μαζέψω όση μαγκιά μου έχει απομείνει για να κάνω ίσως και έναν παράλογο παραλληλισμό. Εν έτη 2010 το ελληνικό κράτος θεωρείται ελεύθερο την ώρα που στην Ευρώπη και στο κόσμο ολόκληρο (έως την Κίνα έφτασε η φήμη μας) έχουν μάθει για το οικονομικό αδιέξοδο της χώρας μας και τους όρους κάτω από τους οποίους η Ελλάδα θα χάσει όσα λιγότερα για βγει από αυτήν τη κατάσταση. Το μεγαλύτερο ποσοστό των εταιριών που συνεχίζουν να είναι κερδοφόρες στην ελεύθερη Ελλάδα, αποτελεί κάποιο κοντινό η μακρινό παρακλάδι πολυεθνικών εταιριών. Όλοι έχουμε ακούσει μια ιστορία για κάποιον ελεύθερο Έλληνα που μόλις έκανε μια δυο πιο σωστές σκέψεις από τους υπολοίπους απορροφήθηκε από μια εταιρία κολοσσό και έχει μόνιμη κατοικία και μόνιμη πληρωμή από εταιρίες τους εξωτερικού και οι γονείς τους τον βλέπουν μόνο γιορτές και εάν. Θα κινδυνέψω να σκεφτώ επίσης ότι και όσοι από τους ελευθέρους Έλληνες που έχουν κάποια θέση στο μηχανισμό της εξουσίας, έχουν μια μέτρια έως καλή σχέση με τους αντιστοίχους των εξωτερικών χωρών σε πολιτικό αλλά και οικονομικό επίπεδο. Και σίγουρα έχουν βρει κάποιο τρόπο να κοιμούνται ήσυχοι ότι έτσι είναι η ελεύθερη Ελλάδα και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα παραπάνω από το να συμβιβαστούν με τους κανόνες του παιχνιδιού και απλά να βολευτούν με ότι μέσα διαθέτουν. Οι ρομαντικοί ελεύθεροι Έλληνες προσπαθούν να εκφράσουν την αντίδραση τους με γραπτά η φωνητικά μηνύματα αλλά που χώρος για δημοσιότητα, αφού δεν πουλάει. Κατά περιόδους ελεύθεροι εργαζόμενοι που φορούν στολή αστυνομικών καλούνται να χρησιμοποιήσουν την όποια μορφή βίας μπορούν για να σταματήσουν προσπάθειες ανθρώπων για αντίδραση, που χαρακτηρίζονται τοπικές εκδηλώσεις αναρχικών και περιθωριακών στοιχειών. Ο πολύς κόσμος είναι απορροφημένος στην καθημερινή βιοπάλη με τα προβλήματα του και εκτονώνεται όπως μπορεί στο γήπεδο και στην τηλεόραση μπροστά μήπως και μπορέσει να δει κάτι πιο μίζερο από αυτό που ζει, γιατί αυτό σίγουρα πουλάει! Όλα αυτά στην ελεύθερη Ελλάδα. Ενεργό μέλος της ευρωπαϊκής οικονομικής ένωσης!
Κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας τελικά χρειάστηκε βοήθεια από Έλληνες και κεφαλαία του εξωτερικού για να οργανωθεί μια σωστή κίνηση που είχε σαν σκοπό την απελευθέρωση του γένους και έτσι πέρασαν αρκετά χρόνια για να γίνει αυτό. Θα τρέξω πιο πίσω στο παρελθόν για να θυμηθώ και κάτι άλλο που μας δίδαξαν στο σχολείο, γιατί ίσως τελικά το σχολείο δεν φωτίζει μονό όταν καίγεται. “Το δις εξαμαρτείν, ουκ αντρός σοφού”.