Κυριακή 20 Απριλίου 2008

Η επαφή με την άσφαλτο πονάει, ακόμα και εάν είναι αναίμακτη….

Η πτώση για έναν αναβατή μηχανής θεωρείται αναπόφευκτο γεγονός….. πάνε 4 μέρες και ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε και πως έγινε…εγώ να βρίσκομαι στο έδαφος με μηδενικές ζημιές επάνω μου και το μηχανάκι καρφωμένο στο μπροστινό τμήμα από τα c3..




Γιατί έχασα την αυτοσυγκέντρωση μου, γιατί αντέδρασα λάθος, ήταν τα χιλιόμετρα, ήταν τα νερά στο δρόμο, τι να ήταν ?? και με ποιον τρόπο εγώ βρέθηκα από την άλλη πλευρά, ενώ θα έπρεπε να ήμουν μεταξύ μηχανής και αυτοκινήτου….

2 σχόλια:

Μάριος είπε...

oxi tipote allo,den tha prolavainame na pame kai gia krasia pou legame..eftyxos pou diaktinistikes mesa ap to c3 kata ena tropo.

jijikas είπε...

nai re su, oute kinigei meta oute tipota...alla telika ola ok....to mixanaki einai kapos alla tha tin palepsoume....