Το κακό πνεύμα των Χριστουγέννων

Χιόνι έπεσε πριν μερικές μέρες. Και ήταν σαν να το περιμέναμε να δέσει την υπόλοιπη εικόνα. Τα ακουστικά βγαίνουν από τα αυτιά μου και ακούω jingle bells σε χαρούμενες εκτελέσεις, σε bossa nova εκτελέσεις, και για τους πιο αντιδραστικούς σε rap εκτελέσεις. Στην προσπάθειά μου να κοιτάξω πραγματικά γύρω μου θα αποσυντονιστώ από παραταγμένα λαμπάκια, που αναβοσβήνουν με τραγική περιοδικότητα, σε μπαλκόνια, σε τεχνικά και φυσικά δέντρα, σε βιτρίνες εμπορικών καταστημάτων, σε γυμναστήρια και κέντρα ψυχικής αλλά και σωματικής περιποίησης. Θα συνεχίσω να περπατώ, θέλω να βιώσω το πνεύμα των Χριστουγέννων όσο παραπάνω μπορώ. Αφίσες σε βιτρίνες καταστημάτων προσπαθούν να με πείσουν για την επιτυχημένη αγορά μου, την ώρα που τις όποιες ελεύθερες ώρες θα έχω για να αφιερώσω για τον εαυτό μου και τα πρόσωπα που αγαπώ τις διεκδικούν μεγάλα και μικρά κέντρα διασκέδασης που υπόσχονται να μεταμορφώσουν και αυτές τις γιορτές σε μοναδικά, ατέλειωτα λαϊκό-newage πάρτι. Και όλα αυτά την περίοδο των Χριστουγέννων. Τις ημέρες που σχεδόν ολόκληρη η Χριστιανική υφήλιος γιορτάζει τη γέννηση του Θεανθρώπου. Κάτι δεν μου κάθεται καλά στη σκέψη μου. Θα ξαναβάλω τα ακουστικά μου, θα κλείσω για λίγο τα μάτια μου, θα πάρω μια γερή δροσερή αναπνοή και μέχρι να εκπνεύσω θα προσπαθήσω να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη. Δεν θα τα απορρίψω, απλά θα προσπαθήσω να τα κατανοήσω. Όλο αυτό το σενάριο με τα πολύχρωμα λαμπάκια και τη χαρούμενη μουσική μοιάζει στα μάτια μου σαν ένα ακόμα πολυκαλοστημένο έργο του marketing. Οι αισθήσεις μου θα παρασυρθούν από την τεχνητή χαρά και σίγουρα θα γίνω θετικός αποδέκτης των αναρίθμητων προσφορών για να κάνω τα απαραίτητα (είναι όντως απαραίτητα;) δώρα στον εαυτό μου και στους γύρω μου. Αυτό το καταλαβαίνω. Μου αρέσει κιόλας για να πω την αλήθεια. Είναι μια πολύ καλή αφορμή στις αρχές του χειμώνα να οργανωθούν τα επικοινωνιακά κανάλια και τα επιχειρηματικά πλάνα για να δώσουν ένα καλό οικονομικό push για όλες τις επιχειρήσεις εν όψει του 2011. Δημιουργούνται όλες οι απαραίτητες συνθήκες σαν επιχειρηματίας αλλά και σαν διαφημιστής για να κάνεις τις κινήσεις εκείνες που θα σε ξεχωρίσουν από τον ανταγωνισμό σου. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πως μπορεί ένα τόσο καλοστημένο makreting plan να κουμπώνει με τη γιορτή της γέννησης του Θεανθρώπου. Σύμφωνα με την εκκλησία τα Χριστούγεννα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Η γέννηση του Θεανθρώπου πραγματοποιήθηκε για τη σωτηρία του ανθρώπου. Γίνεται ο Θεός Άνθρωπος και καλεί όπως ο όμοιος τον όμοιο, τον άνθρωπο να σωθεί, ή, όπως γράφεται στο τροπάριο, ο Ιησούς Χριστός έγινε ο νέος Αδάμ ώστε «την πριν πεσούσαν αναστήσων εικόνα» και η Θεοτόκος Μαρία γίνεται η νέα Εύα επανορθώνοντας την παρακοή της Εύας. Την ώρα που ταυτόχρονα σημειολογικά η γέννηση του Θεανθρώπου έχει να κάνει με την αρμονία στη ζωή μας, στηριζόμενη πάνω σε θεμελιώδεις ιδέες όπως η αγάπη, η ταπεινότητα, η ευσπλαχνία, η ειλικρίνεια, η αυτοθυσία, .....

μια αντίθεση ορθώνεται στη σκέψη μου, μια αντίθεση που μου προκαλεί έντονα συναισθήματα σε αποχρώσεις του βαθύ κόκκινου, του μαύρου αλλά και του μωβ. Πολλά ερωτηματικά, λύπηση για το είδος μου, πνεύμα αντίδρασης και τέλος ισοπεδωτική διάθεση. Ίσως τελικά δεν είναι κατάλληλες μέρες για τέτοιες σκέψεις όμως. Νομίζω ότι αν είναι θα διαλέξω να φορέσω το σκουφάκι του Άγιου Βασίλη με τα κόκκινα λαμπάκια, θα προσκαλέσω τους φίλους μου στο σπίτι μου να καταναλώσουμε ακριβά ποτά και άλλα εποχιακά εδέσματα, να ανταλλάξουμε δώρα και αφού νιώσουμε τη χριστουγεννιάτικη θαλπωρή στο έπακρο θα διαλέξουμε έναν από τους πολλά υποσχόμενους προορισμούς ψυχαγωγίας για να συνεχίσουμε την κατανάλωση αλκοολούχων προϊόντων, καθώς θα λικνίζουμε τα σώματα μας σε jingle bells ρυθμούς. Και είμαι σίγουρος ότι έτσι δεν θα διαφέρω από τους γύρω μου και δεν θα με χαρακτηρίσουν το κακό πνεύμα των Χριστουγέννων.